Rady abp Lefebvre’a dla przyszłych biskupów (1988)

Oto, co abp Marceli Lefebvre mówił kandydatom do biskupstwa na kilkanaście dni przed historycznym wydarzeniem sakr z 30 czerwca 1988. Ze słów Ekscelencji jasno wynika jego stosunek do władz soborowego Kościoła.

Rady abp Lefebvre’a przed konsekracjami

Dwa tygodnie przez konsekracjami z 30 czerwca 1988, abp Lefebvre zaprosił do Écône czterech kapłanów, których dotyczyła [sprawa], aby przygotować ceremonię. W trakcie dwóch czy trzech dni, które wówczas spędzili w seminarium, abp Lefebvre dwa razy przemówił do nich prywatnie w małym seminaryjnym pokoju obok własnego, który jest teraz oratorium św. Marceliego. Na podstawie notatek zrobionych podczas gdy mówił ze swym zwyczajowym spokojem i delikatnością, można odtworzyć przybliżony tekst tego, co powiedział. Ma to wielką wartość; słowa te pokazują stan ducha, w którym ów gigant historii Kościoła dokonał tego aktu, który był, dla Tradycji katolickiej, jej „przejściem przez Rubikon” i dla samego abp Lefebvre’a jakby ukoronowaniem jego chwalebnej kariery w służbie Panu Naszemu Jezusowi Chrystusowi. † bp Ryszard Williamson.

Deklaracja Oporu FSSPX z okazji 25. rocznicy sakr biskupich

Kiepskiej z racji niedomówień, fatalnego akapitu 11 oraz braku jednego podpisu w deklaracji trzech biskupów FSSPX z 17 czerwca 2013 przeciwstawiamy niniejszą deklarację duchownych Tradycji katolickiej.

Deklaracja Oporu FSSPX z okazji 25. rocznicy sakr biskupich
29 czerwca 2013

Zjednoczeni, aby obchodzić 25. rocznicę heroicznej decyzji abp Lefebvre’a, który konsekrował prawdziwych katolickich biskupów dla obrony katolickiej wiary i zachowania ważnych sakramentów zagrożonych przez zniszczenie Kościoła, którego przyczyną pozostaje katastrofalny Sobór Watykański II, pewna liczba kapłanów wyraża swe zmartwienie wobec podobnego zniszczenia wywołanego obecnie wewnątrz Bractwa Św. Piusa X i zdecydowała się razem zrobić to, co mogą, aby ochronić Kościół i Bractwo przed tym niebezpieczeństwem, które wciąż się pogarsza.

Przetrącony autorytet II. Komentarz Eleison nr CCCXI (311)

Przetrącony autorytet
J.E. bp Ryszard Williamson
Komentarz Eleison nr CCCXI (311)
29 czerwca 2013

„Znowu jestem usilnie proszony przez walecznego uczestnika dzisiejszego katolickiego « Oporu », bym stanął na jego czele. Podanym powodem jest nadal to, że jestem jedynym dotychczas biskupem, który bierze udział w tym ruchu sprzeciwu wobec wewnętrznego upadku Bractwa Św. Piusa X. Ale Bóg udzielił ostatniego tchnienia prawdziwego autorytetu Kościoła arcybiskupowi Lefebvre’owi, którego następcy brutalnie go nadużyli. Dlaczego miałby go udzielić ponownie? Kryzys w Kościele bardzo posunął się do przodu między latami ’70 dwudziestego wieku a drugą dekadą drugiego tysiąclecia. Ryzykując zirytowanie wielu z was, oto główne argumenty tej dobrej duszy, z odpowiedziami, które proponuje każdemu, ale nie narzucam nikomu –

Analiza zdrady bp Fellaya: jego deklaracja doktrynalna i jej dokładne okoliczności

Doczekaliśmy się już oficjalnych wyjaśnień obiecanych przez Sekretarza Generalnego FSSPX w jego okólniku z 7 marca 2013 (cf. teksty z Cor unum nr 104). Właśnie, na francuskojęzycznej stronie La Sapinière, pojawiły się już dwie pierwsze części (z trzech) wyjątkowo dobrze argumentowanej i wnikliwej analizy zdrady bp Fellaya poprzez przedstawienie jego skandalicznej deklaracji doktrynalnej z 15 kwiernia 2012 w jej dokładnych okolicznościach, o których niewiele jest mowy w oficjalnych deklaracjach Menzingen i jego różnych organów. Autorem tej analizy jest Sacerdos, zapewne kapłan FSSPX. Pierwsza część została już przetłumaczona na język polski na blogu Z Niepokalaną.

I. La déclaration doctrinale de Mgr Fellay du 15 avril 2012 : La preuve d’une trahison po polsku: Deklaracja doktrynalna bp Fellaya z 15 kwietnia 2012: Dowód zdrady

II. La déclaration doctrinale de Mgr Fellay du 15 avril 2012 : La preuve d’une trahison – II

III. Wkrótce…

Warto przeczytać, by nie dać się uśpić przez różnego rodzaju zapewnienia, że nic się nie zmieniło oraz że bp Fellay zachował wierność Tradycji i linii abp Lefebvre’a.

Pelagius Asturiensis

Okropny upadek II. Komentarz Eleison nr CCCX (310)

Okropny upadek II
J.E. bp Ryszard Williamson
Komentarz Eleison nr CCCX (310)
22 czerwca 2013

„Okropieństwo” może wydawać się być zbyt mocnym słowem na [określenie] zmiany kierunku wewnątrz Bractwa Św. Piusa X, która w końcu stała się jasna rok temu. Jednakże, jeśli Piekło jest okropne; jeśli nikt nie może go uniknąć bez wiary; jeśli Wiara została poważnie zagrożona w Kościele okaleczonym przez Sobór Watykański II, ale bastion prawdziwej Wiary został w sposób cudowny założony wewnątrz tego okaleczonego Kościoła; i w końcu jeśli ten bastion jest również obecnie kaleczony, wówczas „okropieństwo” może nie być zbyt mocnym słowem.

Proces x. Pinaud odwołany

Sprawa trzech karanych księży i nadchodzący proces x. Pinaud

Ostatni list x. Pinaud z więzienia w autriackim Jaidhof

Dwa dni przez planowanym „sądem kanonicznym”, przed którym stawić się miał x. Mikołaj Pinaud, oskarżony dowiedział się, że jego proces został odwołany bez wyznaczenia konkretnej daty.

Czyżby ktoś się bał? Wstydził? Może nie ma czasu na swojego kapłana???

Niemniej jednak komisja trzech (może za mało, by ich zwać concilium malignantium) zebrała się 24 czerwca, aby rozważyć sprawę. Bez x. Pinaud oczywiście…

Nam pozostaje modlić się, by x. Pinaud dalej cierpliwie znosił swych pogubionych przełożonych…

Pelagius Asturiensis

Źródło: La Sapinière.

Pojednanie z Papa Buongiorno? Niemożliwe?

Dwa klowny i trzeci klaska…

Mówi się, że z wyborem kard. Bergoglio na Stolicę Piotrową pojednanie z tradycjonalistycznym Bractwem Kapłańskim Św. Piusa X odsunęło się na dalszy plan i jest mało prawdopodobne, albo wręcz nieprawdopodobne. Twierdzą tak nawet nie tylko żałujący, że „konieczne pojednanie” nie doszło w ubiegłym roku do skutku, różnej maści i pochodzenia zwolennicy nowej pojednawczej oficjalnej polityki bp Fellaya (ogłoszonej w „Słowie przełożonego generalnego” z Cor unum z marca 2012). Uważają tak i niektórzy jej przeciwnicy, a nawet niektórzy bardziej antyliberalni kapłani tegoż Bractwa.

Pomimo tego, że wcześnie pojawili się apologeci Papieża Franciszka

Ostatni list x. Pinaud z więzienia w autriackim Jaidhof

Kilka dni temu („Sprawa trzech karanych księży i nadchodzący proces x. Pinaud”) przedstawiałem całą toczącą się od 28 lutego sprawę trzech księży karanych przez Menzingen za sprzeciw wobec oficjalnej destruktywnej polityki kierownictwa generalnego FSSPX.

Na stronie La Sapinière pojawił się ostani list Księdza do wspierających i piszących doń ludzi: „Czy x. Pinaud będzie obchodził swe dwudziestopięciolecie kapłaństwa w więzieniu?” Mówi tam m.in. o uzurpacji tożsamości, której padł ofiarą. Niestety czas nie pozwala mi przetłumaczyć tekst.

X. Pinaud potrzeba naszej modlitwy. Stanie przed swymi sędziami 24 czerwca, w święto Narodzin św. Jana Chrzciciela, choć bardziej pasowałby 29 czerwca, ścięcie św. Jana Chrzciciela, jak sam pisze.

Pelagius Asturiensis

Intronizacja Najświętszego Serca Jezusowego A.D. 1939

List ten znany jest wielu… warto zwłaszcza zwrócić uwagę, że zawsze w katolicyzmie była mowa o „Intronizacji Najświętszego Serca Jezusowego”.

Prawdziwy Papież? – I. Komentarz Eleison nr CXCVIII (198)

Ku rozwadze, temat wciąż aktualny, ponieważ x. Gleize (broniąc niektórych niejasnych wypowiedzi bp Fellaya) mówi nam, że nie ma czegoś takiego jak Kościół soborowy, ale tylko tendencja modernistyczna w Kościele katolickim. Na ten „Komentarz Eleison” zwrócił moją uwagę gdzieś i kiedyś Krusejder.

Pelagiusz

Komentarz ten został przeniesiony na nowy blog założony 12 lipca 2013 roku, poświęcony wyłącznie Komentarzom Eleison bp Williamsona.

Dwudziestopięciolecie „Operacji Przetrwanie”, 1988-2013

Podczas gdy, choć nie udało mu się przyłączyć FSSPX do soborowego Kościoła w ubiegłym roku

Sprawa trzech karanych księży i nadchodzący proces x. Pinaud

x. Pinaud jako przełożony w Gabonie, z x. Buchet, AD 2010

Zbliża się drugi proces stanowiący ciąg dalszy historii listu do bp Fellaya oraz trzech księży Salenave, Rioulta i Pinaud poddanych sankcjom przez Menzingen. Oto dotychczasowe wydarzenia stanowiące bezpośrednie tło tego tematu:

Wykłady z konferencji o kryzysie w Bractwie. Londyn, 1 i 2 czerwca 2013

O konferencji dotyczącej obecnego kryzysu w Bractwie organizowanej przez wiernych Tradycji w Londynie 1 i 2 czerwca 2013 już wspominaliśmy („Konferencja w Londynie na temat kryzysu w FSSPX i nowy przeorat w Kanadzie”).

Lista z filmikami wideo kazań i wykładów z konferencji o kryzysie w Bractwie organizowanej przez wiernych Tradycji w Londynie 1 i 2 czerwca 2013 znajduje się na stronie The Recusant.

Na kanadyjskiej stronie

Kazanie i wykład bp Williamsona z 5 czerwca 2013

W ostatnim „Komentarzu Eleison” J. Eks. x. bp Williamsona wspomina o swej wyprawie apostolskiej do Azji. Kazania z Korei Południowej zostały już wcześniej zamieszczone („J. Eks. x. bp Williamson w Korei”). Oto kazanie, które Ekscelencja wygłosił w Singapurze 5 czerwca 2013 roku:

Azjatycka podróż. Komentarz Eleison nr CCCIX (309)

Azjatycka podróż
J.E. bp Ryszard Williamson
Komentarz Eleison nr CCCIX (309)
15 czerwca 2013

Pewna liczba czytelników narzekała na „Komentarz Eleison” o przetrąconym autorytecie sprzed dwóch tygodni. Na podstawie jego argumentu, że po tej stronie „zbliżającej się Kary” żadne nowe zgromadzenie nie może zostać założone na normalnej katolickiej podstawie, wywnioskowali, że uważam, że biskup nic więcej nie może zrobić, jak tylko czekać na interwencję Bożą. Ale w takim wypadku, dlaczego właśnie spędziłem dwa tygodnie w Azji i dlaczego jestem teraz w Irlandii? Podobnie, wnioskują, że nigdy nie konsekruję innego biskupa. Powiem – jak Bóg da – tylko czekajcie.

Kościół potrzebuje „lefebrystów”?

Credo … et in unam, sanctam, catholicam et apostolicam Ecclesiam.
(Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół.)
Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary

Wiele katechizmów katolickich rozwija i wyjaśnia w jasny sposób tę prawdę wiary zawartą w nicejsko-konstantynopolitańskim wyznaniu wiary.

La NéoFSSPX dans Ecclesia Dei? Ou les prêtres de la FSSPX ordonnés à Rome et Monseigneur de la « charité du Christ »

Des choses vraiment incroyables apparaissent dernièrement sur les sites officiels de la Fraternité Sacerdotale Saint Pie X. Ou n’apparaissent pas du tout. Ou disparaissent tout d’un coup.

NeoFSSPX w Ecclesia Dei? Czyli księża FSSPX święceni w Rzymie i Arcybiskup od „miłości Chrystusa”

Doprawdy niewiarygodne rzeczy pojawiają się ostatnio na oficjalnych stronach Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X. Albo nie pojawiają się wcale. Albo nagle znikają.

Stanowisko abp Lefebvre’a wobec ewentualnego porozumienia z Rzymem

W znacznej większości wierni myślą tak, jak im księża mówią. I jest to w zasadzie całkiem naturalne. Niestety, w środowisku Tradycji katolickiej niepokoi ostatnio przede wszystkim fakt przeinaczania myśli abp Lefebvre’a w tak ważnej kwestii, jak ta, która obecnie dzieli świat Tradycji. Wielu wiernych za swoimi księżmi mówi, że porozumienie praktyczne z modernistycznym Rzymem nie byłoby wcale złe, zależy tylko to od konkretnych warunków. Jest tak, ponieważ wielu przełożonych FSSPX mówi od ponad roku o potrzebie uregulowania naszej sytuacji kanonicznej, o „nowym ustosunkowaniu się względem Kościoła oficjalnego” (bp Fellay, marzec 2012). Bractwo musi być przyjęte takie, jakie jest. Bractwo pomoże Papie Buongiorno uratować Kościół… Kościół oficjalny potrzebuje Bractwa… Jednakże, przed przeanalizowaniem wypowiedzi niektórych przełożonych FSSPX wypada przypomnieć jednoznaczne, kategoryczne, bezkompromisowe, stałe, ostateczne stanowisko abp Lefebvre’a wobec pojednania z Kościołem soborowym i machinacji watykańskich modernistów z papieżem i Ratzingerem na czele.

Od momentu konsekracji biskupich w 1988 abp Marceli Lefebvre zdecydowany był w kwestii ewentualnego porozumienia z Rzymem, choć już dużo wcześniej mówił podobnie (tekst wykładu z 1978). Niemniej jednak wcześniej jeszcze wierzył, że uda się jakoś porozumieć. Od 1988 wszystko było jasne, „warunek” jeden: albo Rzym się nawróci na doktrynę tradycyjną, albo w ogóle nie ma sensu dyskutować. Nie ma najmniejszej mowy o porozumieniu praktycznym. Po prostu nawet żadnej dyskusji. Ostatnio wydane we Francji dwie książki (Nasze relacje z Rzymem i Niemożliwe pojednanie) również jasno to pokazują.

Pelagius Asturiensis

Abp Lefebvre: « To ja będę stawiał warunki przy ewentualnym ponowieniu rozmów z Rzymem”

Niemożliwe pojednanie. Prezentacja nowej książki o relacjach FSSPX z Rzymem

Oprócz niedawno opublikowanej książki Nasze relacje z Rzymem według abp Lefebvre’a (o której pisałem niedawno), pojawiła się również druga: Niemożliwe pojednanie. Dokumenty o bp Fellaya operacji samobójstwo (2000-2013). Słowo wstępne zostało napisane przez bp Williamsona. Warto zwrócić uwagę na podobieństwo tytułu ze znaną już pozycją Ku koniecznemu pojednaniu dotyczącą półtajnych pertraktacji ludzi Tradycji i ludzi modernizmu (tzw. GREC). Okładka też jest podobna. Autor, a raczej kompilator tekstów zawartych w tej najnowszej książce, x. Oliwier Rioult, przygotował wizualną prezentację książki, którą można obejrzeć poniżej. Pod nią tłumaczenie polskie. Książkę można zamawiać na stronie La Sapinière.

Pelagius Asturiensis