A Response to Fr. Chazal’s Antisedevacantist Rhetoric by Gregorius

This is all the so-called “Resistance” is worth. It’s an internal fight of the same theological position about secondary issues. The main issue was and remains: is the Conciliar Church the Catholic Church? If yes, then submission to the Conciliar Pope is a matter of salvation. If not, then Bergoglio and his predecessors of unhappy memory should be regarded as usurpers stripped of any and all authority over Catholics.

I strongly recommend this article by the always excellent Gregorius.

Pelagius Asturiensis

A DEVASTATING REALITY CHECK

You Can’t Have It „Your Way”:
A Response to Fr. Chazal’s Arguments against Sedevacantism
in his Dec. 8 Letter to „Fr.” Paul Kramer

by Gregorius

At the end of November 2013, the well-known traditionalist Novus Ordo priest Rev. Paul Kramer, editor of the popular book The Devil’s Final Battle, declared publicly that Francis could not possibly be the Pope of the Catholic Church and that the Holy See was vacant. As Kramer had hitherto been loosely affiliated with the Fatima Center, The Remnant, and Catholic Family News and had joined their well-known opposition to sedevacantism, this announcement came as quite a surprise to many. Shortly thereafter, however, Kramer began to say that even though Francis was not a true Pope, he was convinced that Benedict XVI’s resignation on Feb. 28, 2013, was invalid and that Benedict was still reigning as the true Pope. (We gave this novel position the label „Resignationism.”) You can read both of our reports on the Rev. Kramer conversion here:

Azjatycka podróż. Komentarz Eleison nr CCCIX (309)

Azjatycka podróż
J.E. bp Ryszard Williamson
Komentarz Eleison nr CCCIX (309)
15 czerwca 2013

Pewna liczba czytelników narzekała na „Komentarz Eleison” o przetrąconym autorytecie sprzed dwóch tygodni. Na podstawie jego argumentu, że po tej stronie „zbliżającej się Kary” żadne nowe zgromadzenie nie może zostać założone na normalnej katolickiej podstawie, wywnioskowali, że uważam, że biskup nic więcej nie może zrobić, jak tylko czekać na interwencję Bożą. Ale w takim wypadku, dlaczego właśnie spędziłem dwa tygodnie w Azji i dlaczego jestem teraz w Irlandii? Podobnie, wnioskują, że nigdy nie konsekruję innego biskupa. Powiem – jak Bóg da – tylko czekajcie.

X. Chazal przedstawia argumenty Oporu wobec Menzingen. Polemika z x. Laisney

Liberalna iluzja II

Manila, 18 kwietnia 2013

Drogi x. Laisney,

Część pierwsza

IMPLIKACJE DEKLARACJI Z 15 KWIETNIA

Ciężar dowodów przeciwko bp Fellay’owi jest tak wielki, że łatwiej Księdzu po prostu zignorować mnogość deklaracji, alokucji, wywiadów, kazań, listów wewnętrznych, dyskusji etc., wszystkich jasno przez nas wysuniętych na przód. Dlaczego bp Fellay musiałby zapewniać swych wyborców, że nadal jest przeciwko Vaticanum II i Nowej Mszy dziś, tuż po publikacji Deklaracji z 15 kwietnia? Pomiędzy wieloma oskarżeniami, które wysunęliśmy, a których Ksiądz nie uznaje za dowody na to, że bp Fellay jest liberałem, owa deklaracja przedstawiona kardynałowi Levadzie (którą będę nazywał w skrócie DPK – Deklaracją piętnastego kwietnia [w oryginale: AFD: April 15^th Declaration – przyp. tłum.]) w rzeczy samej była brakującym centralnym elementem układanki, dokładnie tak, jak liberałowie w FSSPX opierają całe swe rozumowanie na Protokole z 5 maja 1988 roku.

Każdy musi ją przeczytać, ponieważ jest pełna założeń, z których bp Fellay ciągle bezskutecznie próbuje się wyplątać, gdyż odmawia odrzucenia istoty tego tekstu. „Ten tekst można czytać w różowych okularach (DICI) albo ciemnych okularach (oporu).” Na moment, mój drogi oponencie, załóż te fajnie wyglądające okulary i zapytaj:

1. JAKŻE BP FELLAY MÓGŁ CHOĆ RAZ NAPISAĆ TAKI TEKST?

Kolejne dowody istnienia „nowej linii Menzingen” w Azji

Dowiadujemy się, że sprzeciw wobec nowej linii Menzingen sięga również aż po Azję. Ostatnie wieści z Zachodu o karmelitankach z Brilon-Wald, które nie chcą się poddać liberalizującemu wpływowi kierownictwa FSSPX z pewnością to kierownictwo zaniepokoiły. Otóż, ich niepokoje zostały z pewnością wielokrotnie pomnożone z powodu wieści ze Wschodu: kilku kapłanów oraz około tysiąca wiernych, trwając wiernie przy Tradycji Kościoła i spuściźnie abp Lefebvre’a przyłączyło się do katolickiego ruchu oporu w Indiach.

Więcej szczegółów, które przekazuje nam x. Franciszek Chazal, można się dowiedzieć na stronie Avec l’Immaculée w języku francuskim, na stronie The Recusant po angielsku, Syllabus errorum po hiszpańsku, a tłumaczenie na język polski niewątpliwie pojawi się wkrótce na stronie Z Niepokalaną (i rzeczywiście pojawiło się: „Wyłaniający się ruch oporu w Indiach”).

Gdzie jest owa jedność, o której się nam mówi od kapituły generalnej z lipca 2012??? Jest to jednoznaczne świadectwo, a raczej dowód tego, że coś takiego, jak „nowa linia Menzingen” istnieje. Czemu się półtora biskupa (jeśli bierzemy pod uwagę cichy sprzeciw bp Tissier de Mallerais), tylu kapłanów, zakonników i zakonnic oraz świeckich sprzeciwia? Wciąż usuwa się wszystkich skądinąd wzorowych kapłanów za najmniejszy wyraz sprzeciwu wobec liberalizmu rozprzestrzeniającego się w FSSPX. Jest to doprawdy nie do zrozumienia.