Polecam wspaniałe kazanie J. Eks. biskupa Donalda Sanborna o zmartwychwstaniu Pana Naszego Jezusa Chrystusa, w którym pojawiają się bardzo ciekawe wątki o grzechu pierworodnym, racjonaliźmie i ewolucji.
Do wysłuchania na falach Restoration Radio Network: sezon trzeci, seria „From the Pulpit” („Z ambony”), odcinek 28, Wielkanocne Kazanie biskupa Sanborna.
Pelagiusz z Asturii
„Salve festa dies,
Toto venerabilis aevo,
Qua Deus infernum vicit,
Et astra tenet.”
„Witaj dniu uroczysty najbogatszy w nieśmiertelną sławę,
W którym Bóg zgromił piekło, wziął niebo w dzierżawę.”
Błogosławionych świąt Zmartwychwstania Pańskiego Wszystkim Szanownym Czytelnikom życzy,
Pelagiusz z Asturii
Witraż kościoła w Kesgrave (Anglia). Diakon niesie trianguł, który w 1955 roku miał zniknąć na zawsze…
Wielkanocna Wigilia Bugniniego z 1951: „Pierwszy krok” ku Novus Ordo
x. Antoni Cekada
Świeccy, którzy chodzą na Msze odprawiane pod auspicjami motu proprio Benedykta XVI Summorum pontificum lub organizacji, jak Bractwo Św. Piusa X mają wrażenie, że obrzędy, które widzą, jak tam są odprawiane, przedstawiają szczyt przedsoborowej katolickiej tradycji liturgicznej wobec Mszy Pawła VI. W przypadku Wielkiego Tygodnia to wrażenie jest fałszywe, ponieważ te grupy używają mszału z 1962 roku. Mszał ten zawiera wielką liczbę zmian liturgicznych, które zostały wprowadzone w latach pięćdziesiątych i które utorowały drogę dla Novus Ordo.
Peter Gertner, Ukrzyżowanie
Wielki Piątek: Stary ryt a ryt z ‘55/62
x. Antoni Cekada
Wielki Piątek pierwotnie nie miał żadnej ceremonii liturgicznej. Nie odprawiano żadnej Mszy, ponieważ, jak w V wieku wyjaśnił Papież Innocenty I, był to dzień, w którym „Apostołowie ukryli się z obawy przed Żydami”.
Z czasem jednak Kościół ustanowił ceremonię liturgiczną na ten dzień. W tradycyjnym rycie składa się ona ze Mszy Katechumenów, uroczystych oracyj, adoracji krzyża i Mszy darów uprzednio uświęconych.
Dla tych, którzy nie są w stanie śpiewać, czy choćby słuchać, ceremonii kościelnych w te najważniejsze trzy dni roku liturgicznego osobiście, można to uczynić zdalnie, oglądając i słuchając obrzędów Triduum Sacrum z parafii św. Gertrudy w Ohio (Stany Zjednoczone).
Obrzędy, rzecz jasna, odprawiane są zgodnie z tradycyjnymi rubrykami uświęconymi wiekami, czyli sprzed roku 1955. Są ponadto odprawiane o ich porach sprzed zmian w latach pięćdziesiątych, czyli główne obrzędy rano (a Ciemna Jutrznia w środę, czwartek i piątek – wieczorem). Należy dodać sześć godzin, w związku z różnicą czasu między wschodnimi Stanami a Polską.
Na stronie parafii św. Gertrudy znajduje się harmonogram a tutaj obraz i dźwięk.
Pelagiusz z Asturii
Joos van Wassenhove, Ustanowienie Najświętszej Eucharystii
Wielki Czwartek: Stary ryt a ryt z ‘55/62
x. Antoni Cekada
Ponieważ w tradycyjnym mszale ceremonie Wielkiego Czwartku składają się głównie z obrzędów związanych z Mszą, zmiany wprowadzone w Odnowionym Porządku Wielkiego Tygodnia z 1955 roku nie są tak liczne jak zmiany na inne dni Wielkiego Tygodnia.
Ordo z 1955 roku przesuwa odprawianie Mszy Wieczerzy Pańskiej na wieczór. To, samo w sobie, nie budzi sprzeciwu. Niemniej jednak istnieją również pewne obrzędowe zmiany.
Ciemna Jutrznia: Stary ryt a ryt z ‘55/62
x. Antoni Cekada
Jedną z najbardziej imponujących i mistycznych ceremonii Wielkiego Tygodnia było śpiewanie w większych kościołach oficjum Tenebrae („Ciemności”) w środę, czwartek i piątek wieczorem. Składa się ono z oficjów jutrzni (dziewięc psalmów, dziewięć czytań) i laudesów (pięć psalmów, Benedictus, antyfona, Psalm 50 i kolekta) z brewiarza. Śpiewane są w zapadającym w mroku kościele, kiedy to gasi się piętnaście świec na trójkątnej ramie (trójkącie1), jedna po drugiej, w trakcie trwania ceremonii.
Pelagius Asturiensis 