Ten, który wprawił w ruch soborową rewolucję w otoczeniu swych heretyckich pobratymców
Niedawno zmarły Jan Madiran opublikował w listopadzie 1980 roku w swoim piśmie „Itinéraires” (nr 247) poniższy list nuncjusza apostolskiego we Francji, abp Roncalliego, przyszłego Jana XXIII. Zwrócił on też uwagę, że list ten został opublikowany już w 1965 roku w książce Ernesta Pezeta, Chrétiens au service de la cité, de Léon XIII au Sillon et au MRP (wyd. NEL). Pojawił się następnie w „L’âme populaire” (nr 571, sierpień/wrzesień 1980), organie prasowym „katolickiego Sillonu”. Dla przypomnienia, „Le Sillon” to ruch „socjalistów chrześcijańskich”założony przez Marka Sangniera i potępiony przez św. Piusa X w liście Notre charge apostolique 25 sierpnia 1910 roku.
List poniższy został napisany do wdowy po Sangnierze, z okazji śmierci jej męża. Jak widać, nie są to zwykłe wyrazy kondolencji, ale raczej świadectwo sprzyjania błędnym ideom i sympatii wobec postępowego „socjalisty chrześcijańskiego”. Nie dziwi też fakt, potwierdzony przez samego zainteresowanego, że jeszcze jako zwykły ksiądz Roncalli posiadał własną teczkę w Świętym Oficjum, na której napisane było, iż podejrzany jest o modernizm. I rzeczywiście Roncalli wypowiedział wiele heretyckich stwierdzeń, lecz to temat na osobny artykuł.
Pelagius Asturiensis 