Po co tyle ceregieli?

Po co tyle ceregieli?
Krótka analiza krytyczna tego, co się ostatnio dzieje

Jakoś Rzym nie ustępuje, co nie jest zresztą niespodzianką, w swym pragnieniu zapewnienia pełnej łączności z Kościołem Soborowym Bractwu Kapłańskiemu Św. Piusa X. Skoro pełen pasterskiej troskliwości list czołowego nadzorcy rezerwatu Ecclesia Dei, abp Di Noii, nie spotkał się z żadnym innym odzewem, niż cytat z abp Lefebvre’a, który nieprzejednana opozycja wystosowała publicznie (zobacz go tutaj), nadszedł czas na bardziej oficjalny krok „ku koniecznemu pojednaniu”.

Jak już powszechnie wszystkim wiadomo, w pewnym bardzo poważnym sensie przyszłość Tradycji rozgrywa się między 8 stycznia a 22 lutego b.r. Oto bowiem wybitny przedstawiciel Neokościoła, abp Gerard Müller, prefekt obecnej kongregacji niszczenia Wiary, ten sam, który poza „dialektyką ciągłości” widzi same herezje, już wespół z wyżej wymienionym abp Di Noią, wystosował 8 stycznia swój list do bp Fellaya, wzywający władze Bractwa do konkretnej odpowiedzi na tajną, ale przecież katolicką, preambułę doktrynalną. Jest to zatem pierwszy produkt tejże ekipy z datą ważności.

Skoro w Neokościele jedność i braterstwo są najważniejsze (wystarczy tylko sięgnąć, dla świeżego przykładu, po postsynodalną adhortację Benedykta XVI Ecclesia in medio oriente), a mamy już Bractwo Św. Piotra dla wyrażenia jedności z następcą św. Piotra, także i obecne wydarzenie nie jest bez swojego specyficznie jednającego sensu. Przeto datą wyznaczoną na oczekiwaną odpowiedź jest święto Katedry św. Piotra, czyli 22 lutego. Ma to wymowne znaczenie,

Di Noia, Drażniciel. Komentarz Eleison nr CCXCII (292)

Di Noia, Drażniciel
J.E. bp Ryszard Williamson
Komentarz Eleison nr CCXCII (292)
16 lutego 2013

Dwa miesiące temu wiceprzewodniczący rzymskiej Papieskiej Komisji Ecclesia Dei zaadresował do Przełożonego Generalnego Bractwa Św. Piusa X i jego wszystkich kapłanów kilkustronicowy list, dostępny w Internecie, który ksiądz Lombardi, jako rzecznik prasowy Stolicy Apostolskiej, nazwał „osobistym apelem”. Od tamtej pory list nie przestaje wzbudzać komentarzy. Jest to, rzecz jasna, najnowsze posunięcie kampanii Rzymu prowadzącej do podporządkowania sobie FSSPX i zakończenia jego 40-letniego oporu wobec Soborowej Rewolucji. Jak bp de Galarreta powiedział w październiku 2011, nawet jeśli FSSPX odrzuci ofertę Rzymu, Rzym wciąż będzie wracał. Z pewnością. Ale zobaczmy pokrótce co abp Di Noia ma do powiedzenia „Jego Ekscelencji i drogim Braciom Kapłanom Bractwa Św. Piusa X”:

Odpowiedź kapłanów FSSPX na list abp Di Noi

Gwoli wstępu przypomnimy, że abp Augustyn Di Noia, Wiceprzewodniczący Papieskiej Komisji Ecclesia Dei (od 26 VI 2012), wystosował pod koniec ubiegłego roku adwentowy list do wszystkich kapłanów Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X. List ten był osobistą inicjatywą abp Di Noi i, za pośrednictwem Menzingen, miał trafić do wszystkich swoich adresatów (źródło: La Croix).

Tekst listu abp Di Noi w języku angielskim można przeczytać na forum Rorate Coeli, na blogu Le Figaro w języku francuskim, na portalu Messa in latino w języku włoskim. Samą treść listu, przyznawszy pewne prawdy dotyczące niezmienionej niczym niezgody wobec kwestii Soboru Watykańskiego II, przenika nadzieja na ostateczne porozumienie między FSSPX a modernistycznym Rzymem. Czyli, niezależnie od doktrynalnych różnic, należy się wreszcie pogodzić. I absolutnie nie wolno obrażać modernistów, mówiąc, że są modernistami, ponieważ to prowadzi do zwątpienia w jakąkolwiek możliwość upragnionego przez Rzym porozumienia. Nic, jak tylko odezwa do powrotu do jedności ze strony tych, którzy są odpowiedzialni za unitatis desintegratio. Bagatelizując soborowe błędy, abp Di Noia wzywa Bractwo do trwania w swoim pierwotnym charyzmacie: formowaniu kapłanów. Ale formacji kapłańskiej nie da się prowadzić w oderwaniu od doktryny, a ta soborowa, jak po owocach daje się poznać, jest doszczętnie trująca.

Rzeczywiście wspomniany list jest ciepłym zaproszeniem Bractwa na łono Soborowego Kościoła, zapewne by „nowa wiosna Kościoła” epoki Jana Pawła II wreszcie je dosięgnęła i aby „tradycyjna odnowa” Benedykta XVI przyniosła swoje zbawienne skutki.

Oficjalnej reakcji ze strony kierownictwa Bractwa nie było. Natomiast, kapłani Bractwa przeciwni porozumieniu z Rzymem w obecnym status quo zamieścili na swojej stronie antimodernisme.info poniższą odpowiedź.

Komunikat Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X
w sprawie listu Di Noi

Strona Antimodernisme: abp Di Noia zaadresował swego rodzaju list otwarty pełen mistycznych i pełnych miłości rozważań do wszystkich kapłanów FSSPX. Skoro abp Lefebvre jest jego założycielem, najmądrzejszym i najwybitniejszym członkiem, chętnie pozostawiamy mu możliwość wystosowania tego oficjalnego komunikatu jako odpowiedzi temu purpuratowi nowoczesnego Rzymu.

Problem pozostaje bardzo poważny i absolutnie nie wolno go minimalizować. To jest to, co należy powiedzieć wszystkim świeckim, którzy was będą pytać, czy kryzys się skończy, czy nie będzie sposobu na otrzymanie pozwolenia na naszą liturgię, na nasze sakramenty…

Z pewnością kwestia liturgii i sakramentów jest bardzo ważna, ale jeszcze bardziej ważna jest kwestia Wiary.