Przypadek Williamson i religia „holokaustu”

Zawsze było dla mnie oczywiste, że to, co zwie się dziś „holokaustem” nie jest kwestią czysto historyczną, ale przede wszystkim religijną. Większość jednak katolików wydaje się tego nie wiedzieć albo nie rozumieć. Z obu jednak racji (religijnej i historycznej) nie jest to rzeczą ani obojętną, ani poza kompetencjami katolickiego kapłana, czy tym bardziej biskupa, by o niej traktować. Dziwiła zatem wielce reakcja (albo jej brak) ze strony Przełożonych FSSPX, gdy sprawa bp Williamsona „wybuchła” na początku 2009 roku, a tym bardziej dziwi, wręcz gorszy, gdy słyszy się, że Ekscelencja może być nazwany „negacjonistą” publicznie przez kogokolwiek. Za takim określeniem musi stać przynajmniej ignorancja podstaw, o których pisze x. Curzio Nitoglia.

Pelagius Asturiensis

Przypadek Williamson
x. Curzio Nitoglia

„Antysemityzm” i antysemityzm

Ksiądz Denis Fahey o antysemityzmie

Z powodu umysłowego zamieszania rozpowszechnionego wśród katolików w sprawie kwestii antysemityzmu, kilka słów musi zostać o nim powiedziane.

We wspaniałej recenzji mojej książki  The Kingship of Christ or Organized Naturalism (Królowanie Chrystusa czy zorganizowany naturalizm, być może to ta, która w języku polskim wydana została przez Wydawnictwo Fulmen – przyp. tłum.), która pojawiła się w jezuickim magazynie  La Civiltà Cattolica (Rzym, marzec 1947), recenzent w szczególny sposób podkreślił rozróżnienie, którego dokonuję we wszystkich moich książkach. Napisał, co następuje:

O państwo Boże: O. Denis Fahey (1883 – 1954)

Wspaniała postać, niestety szczególnie niedoceniona przez środowiska katolickie naszych czasów, o. Denis Fahey ze Zgromadzenia Ojców Ducha Świętego (do którego należał także abp Marceli Lefebvre) jest autorem, którego konieczne należy znać, by właściwie zrozumieć na czym polega rola w świecie Mistycznego Ciała Chrystusa, rola „zorganizowanego naturalizmu” żydowsko-masońskiego oraz by lepiej pojąć obecny stan cywilizacji i przyczyny jego upadku oraz jedyne możliwe środki zaradcze. Jego biografii nie można było zatytułować lepiej niż „O państwo Boże”.

Pelagius Asturiensis

O państwo Boże: O. Denis Fahey (1883 – 1954)

Teolog, filozof, naukowiec, polityk – a równocześnie głęboko oddany swojemu powołaniu kapłan. Trudno zrozumieć biografię o. Fahey’a bez spojrzenia na nią przez pryzmat wiary, a z drugiej strony jego działalność wykraczała daleko poza sferę religijną. Pisał o zagadnieniach ekonomicznych, politycznych i społecznych – przy czym nie wyobrażał sobie, ażeby na płaszczyźnie wartości i pryncypiów mogły one funkcjonować bez zakorzenienia w Ewangelii.

Szkic biograficzny

O. Denis Fahey urodził się

Nieco lektury

Bowiem Pelagiusz oddał się ostatnio czasochłonnym, lecz ciekawym dociekaniom natury teologicznej, co jest jednym z zasadniczych powodów nikłej liczby nowych tłumaczeń i artykułów, polecam lekturę wcześniejszych tłumaczeń:

Nowy kapłan Ruchu Oporu daje przykład. Od modernistów do święceń sub conditione

Brytyjczycy stanowiący Ruch Oporu zorganizowali 13 i 14 lipca pielgrzymkę zadośćuczynienia do Narodowego Sanktuarium Anglii w Walsingham w intencji błagalnej o Boże przebaczenie i w celu zadośćuczynienia za ubiegłoroczną Kapitułę Generalną FSSPX. Podczas pielgrzymki J. Eks. x. bp Ryszard Williamson bierzmował i wyświęcił warunkowo x. Jana Antoniego Iglesias z Santander w Hiszpanii, który dołącza do Ruchu Oporu.

Deo gratias!

Sam fakt bierzmowania i święcenia sub conditione nie jest bez znaczenia. Choć jeszcze warunkowo bierzmuje się wiernych w FSSPX, to już praktycznie się nie wyświęca warunkowo księży soborowych. Trudno bowiem prowadzić dialog pojednawczy ze stroną, co do której ma się tak poważne teologicznie uzasadnione wątpliwości. Poniżej kilka fotografii z tego wzniosłego wydarzenia (za The Recusant).

Pałka „schizmy” i bp Tissier de Mallerais o sedewakantyzmie. List z 2009 roku

Choć wcześniej o schizmie Tradycjonalistów poza „pełną łącznością z Rzymem” mówili tylko przedstawiciele Kościoła soborowego albo ludzie, którzy w ogóle nie zrozumieli o co w tym wszystkim chodzi, w środowisku Tradycji, zwłaszcza od około roku, niektórzy również machają pałką „sedewakantyzmu” albo mówią o zagrożeniu schizmy, jeśli obecny status quo Bractwa niepojednanego z Neokościołem potrwa dłużej. Nowej anatemy soborowego Rzymu bał się także bp Fellay, co miało służyć za pretekst jego oficjalnej zmiany polityki w marcu ub.r. (cf. tekst z Cor unum, do tego wydaje się czynić aluzję pismo „Si si no no” z 15 czerwca 2012). Z tego domniemanego „zagrożenia schizmą” robi się największy grzech katolika w czasach zasiadania „antychrystów na Watykanie” (wyrażenie abp Lefebvre’a). Bp Tissier de Mallerais wydaje się przedstawiać nieco rozsądniejsze stanowisko wobec tezy sede vacante, nie używa jej jako pałki, choć niestety nie podaje rzeczowej argumentacji.

O Szkaplerzu Matki Bożej z Góry Karmel

Poważaj swój brązowy Szkaplerz

Jest on obietnicą zbawienia. „Ktokolwiek umrze odziany w to (Szkaplerz), nie zazna ognia wiecznego”. To jest obietnica, której Maryja dokonała 16 lipca 1251 świętemu Szymonowi Stock.

Twój Szkaplerz powinien więc obrać głebokie znaczenie dla Ciebie. Jest on bogatym darem sprowadzonym z Nieba przez samą Matkę Bożą. „Noś go pobożnie i wytrwale”, mówi do każdej duszy, „to jest moja szata”. Być w niego przyodzianym oznacza, że bezustannie myślisz o mnie, a ja, z mojej strony, zawsze myślę o Tobie i pomagam Ci zabezpieczyć sobie życie wieczne.”

Św. Alfons mówi „Tak, jak ludzie chlubią się tym, że inni noszą ich szaty, tak Najświętsza Maryja cieszy się, gdy Jej słudzy noszą Jej Szkaplerz jako znak, że oddali się w Jej służbę i są członkami rodziny Matki Bożej”.

Rzym polem zoranym. x. Patryk Girouard

Brak przekonań powodem kryzysu… co za trafne stwierdzenie!

Zwłaszcza ważne są słowa skierowane (tekst jest sprzed ośmiu lat) przez odważnego x. Girouarda do tradycyjnych katolików, którzy zaiste i niestety nie czytają poważnych książek i nie stosują się do katolickich zasad skromności i godności w stroju.

Pelagius Asturiensis

Rzym polem zoranym?
x. Patryk Girouard, FSSPX

Drodzy Czytelnicy,

„Nie ma już ludzi, ponieważ nie ma już charakteru; nie ma już charakteru, ponieważ nie ma już przekonań”. Te słowa mędrca, którego nazwiska nie pamiętam (zapewne chodzi o o. Jana Chrzciciela Aubry – przyp. tłum.), dają nam wyjaśnienie faktu, że wydaje się, iż nikt już nie ma dzisiaj męstwa, by prowadzić dobre życie i walczyć ze złem. Ludzie nie są już „mężni”. Mężczyźni stali się „różowi”, to znaczy babami (fr. „femmelettes” – przyp. tłum.). Kobiety uważają sobie, że stały się mężczyznami, ale ich roszczenia są tak absurdalne, że powodują u nas śmiech. Powód całego tego bezładu? Brak charakteru, męstwa, z powodu braku przekonań. FSSPX zawsze rozpowszechniało dobrą literaturę w celu naprawienia tej sytuacji. Magazyn Communicantes zaliczał się do niej. I tak pozostanie. Nazwa pisma zmieniła się, ale nie jego cel, ani treść. W rzeczywistości, nowa nazwa została przyjęta, aby uwydatnić jego rolę. Mamy nadzieję, że czytelnicy CONVICTIONS (fr. „Przekonania” – przyp. tłum.) wiele z niego wyciągną, i solidnego i dobrego oprócz tego! Bowiem to brak odpowiednich przekonań doprowadził do kryzysu, który dzisiaj przechodzimy.

Zaiste, uważam, że nie jest błędem powiedzieć, iż źródło wszelkiego zła, którego doświadcza dzisiaj Kościół jest podwójne:

Komentarze Eleison bp Williamsona. Nowy blog

Nowy blog powstał, aby wspaniałe i wnikliwe „Komentarze Eleison” J. Eks. x. biskupa Ryszarda Williamsona na ojczystą mowę tłómaczyć i upubliczniać. Zlokalizowan jest pod adresem następującym: komentarzeeleison.wordpress.com.

Choć nowa witryna jeszcze nie jest gotowa, jednakże wszystkie nowe „Komentarze” zarówno jak i stare, tamże swe miejsce odtąd będą znajdowały. Dzisiejszy, znaczy się, ten z lipca 13, Komentarz nr 313, „Opór posuwa się do przodu”, tam już się pojawił i dobre wieści z niedawnych uroczystości wszystkim zwiastuje.

Na niniejszym blogu Pelagiusza nic innego nie ulegnie zmianie, jak tylko miejsce publikacji wspomnianych „Komentarzy Eleison”.

Pelagiusz z Asturii

Jak to było z tymi plotkami rok temu?

„Zacznę od krótkiego rysu historycznego, abyście dokładnie zrozumieli, co faktycznie zaszło w relacjach pomiędzy Bractwem Św. Piusa X a Stolicą Apostolską, a co jest tylko czyimś komentarzem, zasłyszaną plotką czy wreszcie zwykłym przeinaczeniem.” – x. Karol Stehlin, Przegląd relacji z Rzymem

Jak to było z tymi plotkami rok temu? Kto i jak manipulował, a kto mówił prawdę i miał rację: „Przeciwko plotkom” (Wydanie Orwell). Polecam.

Pelagius Asturiensis

Dwudziestopięciolecie sakr biskupich. Obchody w USA i wykłady oraz kazania bp Williamsona

Niedawno minęła dwudziesta piąta rocznica sakr biskupich, których dokonał abp Marceli Lefebvre wraz z współkonsekratorem, bp Antonim de Castro Mayerem, 30 czerwca 1988 roku, podnosząc do godności biskupiej czterech księży Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X założonego przez wymienionego francuskiego purpurata. W związku z oczywistą zmianą polityki Domu Generalnego FSSPX, która przygotowując pojednanie z soborowym Rzymem dokonuje różnego rodzaju posunięć taktycznych, jeden z pierwotnych trzech kandydatów został oficjalnie z tegoż Bractwa usunięty i dlatego został zmuszony obchodzić tę piękną rocznicę oddzielnie. Poniżej można zobaczyć kilka filmików z tych obchodów, które miały miejsce w parafii św. Atanazego, w Wiedniu, stan Wirginia, USA oraz z wizyty J. Eks. Williamsona w St. Mary’s, Kansas, USA. Warto wspomnieć, że proboszczem parafii św. Atanazego jest x. Ronald Ringrose, niezależny kapłan i wieloletni wojownik Tradycji, do niedawna współpracujący z FSSPX (w ubiegłym roku odpowiedział w sposób otwarty na list x. Rostanda, przełożonego amerykańskiego dystryktu Bractwa).

(kazanie J. Eks. x. bp Ryszarda Williamsona z 29 czerwca 2013, główna uroczystość obchodów)

Pour apprécier la pensée de Mgr de Galarreta. Mauvaise mémoire ou bien changement d’idées…

Kościół soborowy to modernistyczny Neokościół

„Ten Soborowy Kościół jest schizmatycki, ponieważ jako podstawę dostosowania się do obecnych czasów obrał sobie zasady stojące w sprzeczności do zasad Kościoła katolickiego […].Kościół, który zatwierdza podobne błędy jest równocześnie schizmatycki i heretycki. Ten Soborowy Kościół nie jest zatem katolicki. W stopniu, w jakim papież, biskupi, księża lub wierni przynależą do tego nowego Kościoła, oddzielają się sami od Kościoła katolickiego. Dzisiejszy Kościół jest prawdziwym Kościołem tylko w stopniu, w jakim stanowi kontynuację i jedno ciało z Kościołem wczorajszym i wszystkich czasów. Normą wiary katolickiej jest Tradycja. Prośba J. Eks. abp Benelliego jest więc pouczająca: podporządkowanie Kościołowi Soborowemu, Kościołowi Vaticanum II, Kościołowi schizmatyckiemu. Jeśli chodzi o nas, my trwamy w Kościele katolickim z łaską Pana Naszego Jezusa Chrystusa i wstawiennictwem Błogosławionej Dziewicy Maryi.” Abp Marceli Lefebvre, Kilka reflesji na temat suspensy a divinis, 1976 rok.

Czymże bowiem innym jest Kościół soborowy, który stanowi instytucjonalizację fałszywych doktryn Soboru Watykańskiego II, z jego nową eklezjologią ad intra (kolegializm, etc.), z której wynika wolność religijna ad extra, nowymi sakramentami, nowym kodeksem prawa kanonicznego, nowymi zasadami beatyfikacji i kanonizacji (nowym modelem świętości), nową architekturą? O możliwości istnienia modernistycznego Kościoła mówili co wybitniejsi i bardziej wnikliwi teologowie Kościoła katolickiego lata przez Drugim Soborem Watykańskim. Wśród naszych polskich na uwagę zasługuje zwłaszcza x. dr Maciej Sieniatycki. Niech teologowie nawet tradycyjnych zgromadzeń nie mówią nam dziś, że soborowy Kościół jest raczej „tendencją” wewnątrz Kościoła katolickiego.

Pelagius Asturiensis

Modernistyczny Neokościół
Ks. Dr Maciej Sieniatycki
Profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie

Reforma, jaką chcą wprowadzić [moderniści] w Kościele, nie jest reformą, ale zburzeniem starego Kościoła a stawianiem nowego na całkiem innych zasadach. Wszelkie oświadczanie ze strony modernistów, iż chcą Kościołowi katolickiemu iść z pomocą przeciw atakom nowoczesnej kultury jest albo udanem, albo jeśli jest szczerem, to nie widzą zgubnych konsekwencyj, do jakich ich system doprowadziłby Kościół katolicki. Kościół, któryby powstał na zasadach modernistycznych, jeśli w ogóle te zasady mogą stworzyć konkretną społeczność religijną, co jest rzeczą bardzo wątpliwą, nie byłby już Kościołem Chrystusowym, ale tworem 20. wieku, opartym na zasadach częściowo protestanckich a głównie na dzisiejszych u wielu światopoglądach agnostycyzmu, pozytywizmu, z przymieszką mistycznych marzeń. Kościół ten nowy mógłby mieć i papieża i biskupów, ale ci byliby marionetkami tylko, mógłby mówić o dogmatach, objawieniach, o nadprzyrodzonej religii, ale byłyby to nazwy, z których dawna treść uleciała, raczej wyrazy bez treści – więc jakże można by zgodnie z prawdą twierdzić, że dawny Kościół nie został zmieniony a tylko udoskonalony? Nie, nigdy, dawny Kościół zostałby zburzony, a na jego gruzach powstałoby zgromadzenie religijne 20. wieku, rozpoczynające erę swego istnienia od pojawienia się modernistów.

Sprostowanie dotyczące książki x. Piverta

Bp Fellay sankcjonuje abp Lefebvre’a

Sprawiedliwość tego wymaga, a ponoć sam x. Pivert miałby sprostować sprawę. Jak mówi Gentiloup z forum Un évêque s’est levé, okazuje się, że bp Fellay nie nakazał wycofania wszystkich egzemplarzy ostatniej książki opracowanej przez x. Franciszka Piverta i nie nakazał ukarania księdza przez jego przełożonego, którym jest x. Regis de Cacqueray.

Nie wiadomo więc skąd taka plotka. Pomimo różnych źródeł… bądź, co bądź, źródło musi być jedno…

Nie zmienia to w niczym wyjątkowej wartości dzieła, które w wymowny sposób demaskuje niedawne (dotychczasowe?) poczynania obecnego kierownictwa FSSPX.

Pelagius Asturiensis

Najnowszy numer pisma The Recusant

Najnowszy numer pisma The Recusant można pobrać w formacie .pdf na anglojęzycznej kanadyjskiej stronie Oporu ecclesiamilitans.com.

Okazuje się, że List wiernych brytyjskiego dystryktu do x. Morgana i księży został podpisany przez znacznie większą liczbę osób niż to pierwotnie można było zauważyć. I tak nie wszystkie podpisy tam się znajdują.

Pelagius Asturiensis

Ożywiona debata. Komentarz Eleison nr CCCXII (312)

Ożywiona debata
J.E. bp Ryszard Williamson
Komentarz Eleison nr CCCXII (312)
6 lipca 2013

Problem przetrąconego autorytetu (zob. te „Komentarze” z 1 i 29 czerwca) powoduje pewne ożywione reakcje wśród czytelników. Z jednej strony waleczni katolicy mówią mi, że JESTEM biskupem, zatem muszę DZIAŁAĆ jak biskup przejmując ster ruchu „Oporu”. Z drugiej strony pewien waleczny kapłan z długim doświadczeniem z „sedewakantyzmem” ostrzega mnie przed puszczeniem w obieg równoległych kościołów przez konsekracje kolejnych biskupów, z wyjątkiem przypadku wojny światowej, fizycznego prześladowania czy sparaliżowanej starości (cóż, są tacy, którzy twierdzą, że to ostatnie już nastąpiło…).

List wiernych do czterech biskupów FSSPX na 25-lecie sakr biskupich

List wiernych do czterech biskupów FSSPX na 25-lecie sakr biskupich

13 czerwca 2013

Jego Ekscelencja biskup Ryszard Williamson
Jego Ekscelencja biskup Bernard Tissier de Mallerais
Jego Ekscelencja biskup Bernard Fellay
Jego Ekscelencja biskup Alfons de Galarreta

Ekscelencje,

Nadchodzący 30 czerwca stanowi 25. rocznicę sakr biskupich, które zostały Ekscelencjom heroicznie udzielone przez arcybiskupa Marceliego Lefebvre’a. Jego Ekscelencja sam określił swój historyczny czyn „Operacją Przetrwanie”¹, świadom, jak Ekscelencjom napisał dwa tygodnie wcześniej, że „Bóg nas ochronił, nie dopuszczając by porozumienie [z 5 maja 1988] doszło do skutku.”²

Zupełnie nowe. Filmik dokumentalny

Wiele już napisano na temat zmian w FSSPX. Filmik ten obrazowo i w zarysie przedstawia te zmiany. Polecam.

W filmie przewijają się

Apel do Wiernych Ruchu Oporu w Bractwie Św. Piusa X

Dziękuję Czytelnikowi, który podpisał się jako Roman Katolik za przetłumaczenie poniższego apelu grupy kanadyjskich wiernych (podane w komentarzu). Rzeczywiście, z nielicznymi wyjątkami praktycznie wszyscy księża osłabli w ostrzeganiu przeciwko prawdziwym zagrożeniom liberalizmu i modernizmu, na zewnątrz, ale i wewnątrz Tradycji, mówią zaś tylko o duchowości, pokorze i posłuszeństwie (komu???)… Proszę się zastanowić, kiedy w lokalnej kaplicy FSSPX ostatni raz była mowa o zagrożeniach dnia dzisiejszego i sposobach walki, o szkodliwości Novus Ordo, o niebezpieczeństwie indultu i soborowej infekcji, o neokatolickiej hierarchii, o moderniście Franciszku i jego wybrykach, o walce, jaką mamy prowadzić z dzisiejszym światem przesiąkniętym liberalizmem i zasadami rewolucji, o sposobach tej walki, o Neokościele soborowym przesiąkniętym tymi samymi zasadami? Może, było, ale to wyjątki. Dodam, że w innych krajach gdzieniegdzie ludzie też porzucają kaplice FSSPX, ponieważ zostali porzuceni przez swych pasterzy. Jednakże nie wszędzie w FSSPX jest aż tak źle, by pozbawiać się sakramentów świętych (gdzie jeszcze księża nie odmawiają spowiedzi i komunii wiernym za to, że się nie zgadzają), dlatego osobiście nie zachęcam do zaprzestania chodzenia na Msze odprawiane w kaplicach FSSPX z zasady, choć w niektórych okolicznościach jest to już niebezpieczne.

Pelagiusz z Asturii

Apel do Wiernych Ruchu Oporu w Bractwie Św. Piusa X

Szanowni Wierni Ruchu Oporu,

To już ponad rok temu jak rozpoczął się ruch oporu przeciwko nowemu kierunkowi przyjętemu przez przywódców Bractwa Św. Piusa X (FSSPX).