Pamięci x. Pawła Schoonbroodta w rocznicę śmierci

Dwa lata temu odszedł do Pana po wieczną nagrodą kapłan na wieki, x. Paweł Schoonbrodt, jeden z najbardziej zasłużonych weteranów prawdziwego ruchu oporu przeciwko modernistycznej sekcie, która przejęła katolickie kościoły ponad pół wieku temu.

Zasłużył się zwłaszcza w walce o prawdziwe kapłaństwo, od początku głosząc wykłady o nieważności nowych obrzędów święceń i sakry, które ustanowili przedstawiciele antykościoła.

Requiem aeternam dona ei Domine. Et lux perpetua luceat ei. Requiescat in pace. Amen.

Pałka „schizmy” i bp Tissier de Mallerais o sedewakantyzmie. List z 2009 roku

Choć wcześniej o schizmie Tradycjonalistów poza „pełną łącznością z Rzymem” mówili tylko przedstawiciele Kościoła soborowego albo ludzie, którzy w ogóle nie zrozumieli o co w tym wszystkim chodzi, w środowisku Tradycji, zwłaszcza od około roku, niektórzy również machają pałką „sedewakantyzmu” albo mówią o zagrożeniu schizmy, jeśli obecny status quo Bractwa niepojednanego z Neokościołem potrwa dłużej. Nowej anatemy soborowego Rzymu bał się także bp Fellay, co miało służyć za pretekst jego oficjalnej zmiany polityki w marcu ub.r. (cf. tekst z Cor unum, do tego wydaje się czynić aluzję pismo „Si si no no” z 15 czerwca 2012). Z tego domniemanego „zagrożenia schizmą” robi się największy grzech katolika w czasach zasiadania „antychrystów na Watykanie” (wyrażenie abp Lefebvre’a). Bp Tissier de Mallerais wydaje się przedstawiać nieco rozsądniejsze stanowisko wobec tezy sede vacante, nie używa jej jako pałki, choć niestety nie podaje rzeczowej argumentacji.