Święty Tomasz z Akwinu i Niepokalane Poczęcie

W 1854 roku Papież Pius IX ogłosił dogmat o niepokalanym poczęciu Najświętszej Maryi Panny, jako oparty na stałym i odwiecznym wierzeniu Kościoła.

Święto Niepokalanego Poczęcia otoczone zostało tak przemożną powagą w Kościele katolickim, że otrzymało ono w wielu Państwach rangę święta obowiązkowego (między innymi w Polsce). Dlatego należy dzień ten święcić na sposób niedzieli, poprzez wysłuchanie Mszy świętej, lub z racji niemożności, w inny pobożny sposób. (Ponadto w 1957 roku przeniesiono obowiązek postu ścisłego z wigilii Wniebowzięcia na wigilię Niepokalanego Poczęcia.)

Ciekawym wątkiem, często powtarzanym przy okazji tego święta czy też różnych dysput teologicznych a propos błądzenia skądinąd wybitnych teologów katolickich (zazwyczaj aby wybielić współczesnych modernistów lub pseudotradycjonalistów), jest opinia jakoby święty Tomasz z Akwitnu, bez żadnej wątpliwości najwybitniejszy teolog wszechczasów, odmawiał Matce Bożej przywileju jej poczęcia bez grzechu pierworodnego. Prawda ma się zupełnie inaczej, dlatego polecam lekturę poniższego artykułu.

Św. Tomasz z Akwinu o heretykach i odszczepieńcach

Na liturgiczne wspomnienie świętego Tomasza z Akwinu, najwybitniejszego filozofa i teologa Kościoła katolickiego. W tym dniu szczególnie godna polecenia jest encyklika Jego Świątobliwości Papieża Leona XIII, Æterni Patris, która omawia rolę filozofii pośród dziedzin wiedzy ludzkiej, naturę prawdziwej filozofii i w której Papież wytrwale zachęca wszystkich biskupów, „aby[…] dla ochrony i ozdoby wiary katolickiej, dla dobra społeczeństwa, dla rozwoju wszystkich dyscyplin naukowych przywrócili do dawnej świetności złotą mądrość świętego Tomasza i jak najszerzej ją rozpropagowali”.

W tym też celu fragment najcenniejszego dzieła św. Tomasza odnoszący się do heretyków i odszczepieńców.

Czym jest epikeia? Św. Tomasz z Akwinu, Suma teologiczna, II-II, q. CXX

„Doctor communis” („Doktor powszechny”)

W kwestii CXX części II-II Sumy teologicznej św. Tomasz z Akwinu wyjaśnia cnotę epikei, czyli nadprawności. Podkreślić należy, że jej zastosowanie zakłada niemożność zwrócenia się do prawowitego prawodawcy, który sam ma prawo rozstrzygającej interpretacji prawa. Skoro jednak zgodnie z prawem Boskim heretycy uzurpujący sobie tytuły kościelne nie mają żadnej władzy i z dopustu Bożego mamy obecnie długotrwały wakat Stolicy Apostolskiej, sedewakantystyczni biskupi konsekrują swoich następców bez mandatu apostolskiego, a kapłanów bez listów dymisorialnych (bez misji kanonicznej). Należy zwrócić uwagę, że FSSPX nie znajduje usprawiedliwienia w zastosowaniu tej zasady, ponieważ ich Najwyższym Prawodawcą jest Bergoglio, którego uznają za papieża. W ich przypadku, jeśli są wątpliwości co do zastosowania prawa (zastosowanie novus ordo missae, nowy Kodeks Prawa Kanonicznego, stwierdzenia nieważności małżeństw, konsekracje bez mandatu apostolskiego, etc.), należy zwrócić się do Papy Buongiorno, aby uzyskać autentyczną wykładnię prawa kościelnego.