W rocznicę konsekracji J. Eks. x. bpa Marka Pivarunasa

Dziś mija dwudziesta czwarta rocznica konsekracji biskupiej Jego Ekscelencji xiędza biskupa Marka Pivarunasa, członka prężnie działającego w USA i nie tylko Zgromadzenia Maryi Królowej Niepokalanej (strona Zgromadzenia).

Pelagiusz z Asturii

Marek Pivarunas rozpoczął życie zakonne we wrześniu 1974 roku. Po rocznym postulacie wstąpił do nowicjatu 8 września, 1975 roku, przyjmując imię zakonne brat Maria Tarsycjusz. Pierwsze śluby zakonne złożył 12 września, 1976 roku. Cztery lata później, w to samo święto, złożył wieczyste śluby w Zgromadzeniu Maryi Królowej Niepokalanej.

Czytaj dalej.

W rocznicę konsekracji J. Eks. x. bpa Marka Pivarunasa

Dziś mija dwudziesta trzecia rocznica konsekracji biskupiej Jego Ekscelencji xiędza biskupa Marka Pivarunasa, członka prężnie działającego w USA i nie tylko Zgromadzenia Maryi Królowej Niepokalanej (strona Zgromadzenia).

Pelagiusz z Asturii

Marek Pivarunas rozpoczął życie zakonne we wrześniu 1974 roku. Po rocznym postulacie wstąpił do nowicjatu 8 września, 1975 roku, przyjmując imię zakonne brat Maria Tarsycjusz. Pierwsze śluby zakonne złożył 12 września, 1976 roku. Cztery lata później, w to samo święto, złożył wieczyste śluby w Zgromadzeniu Maryi Królowej Niepokalanej.

Brat Tarsycjusz przyjął zwyczajną formację seminaryjną, wykazując biegłość w filozofii oraz teologii dogmatycznej i moralnej. Zostawszy wyróżnionym przez swoich przełożonych za postępy i w cnocie i w nauce, został wyświęcony na kapłana 27 czerwca, 1985 roku przez Jego Ekscelencję xiędza biskupa Jerzego Musey’a.

Konsekwentne skutki niekatolickiej postawy, czyli w rocznicę „zdrady” Campos

Ku rozwadze i przestrodze, w dwunastą rocznicę słynnej zdrady wiary, albo raczej śmiertelnej konsekwentności stanowiska tych, którzy uznając autorytet „papieży” jednocześnie stawiają im opór (choć co prawda coraz słabszy). Podobnie jak dawniejsi gallikanie, dzisiejsi „uznający i stawiający opór” stawiają się ponad swoim najwyższym przełożonym, przesiewając jego doktryny i prawa, stając się jakoby niańką Rzymu, „Papieża” i „Kościoła”, którego ich „papież” jest najwyższym pasterzem.

Skutkiem logicznym jest po prostu podporządkowanie się uznawanym za prawowite władzom. Stało się to w Campos, w Brazylii, w 2002 roku.

Pelagiusz z Asturii

Odstępstwo Campos i nielogiczne teologiczne stanowisko FSSPX
Bp Mark A. Pivarunas CMRI

Święto św. Józefa, 19 marca 2002 r.

Ukochani w Chrystusie!

Judasz wraz z wysłannikami arcykapłanów. Ale czy naprawdę taki Judasz?

Nie powinna być dla nikogo żadną niespodzianką wstrząsająca wiadomość o pojednaniu do jakiego doszło ostatnio między grupą tradycjonalistów z Campos w Brazylii (Bractwem Św. Jana Marii Vianneya, założonym przez biskupa Antonio de Castro Mayer’a) i Kościołem Soborowym Vaticanum II. Biskup i kapłani tego Bractwa, podobnie jak ich niedawni towarzysze z Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X (FSSPX), utrzymywali przez tak wiele lat niespójne teologiczne stanowisko, że ich obecna decyzja o powrocie do modernistycznego Kościoła stała się ostatecznie logiczną konsekwencją ich nielogicznego stanowiska.

18 stycznia 2002 roku, bp Licinio Rangel, biskup Bractwa Św. Jana Marii Vianneya, po tak wielu latach obrony trydenckiej Mszy łacińskiej i prawdziwej katolickiej Wiary, porozumiał się z modernistyczną hierarchią i wydał następującą deklarację:

Bp Pivarunas opowiada o Zgromadzeniu Maryi Królowej Niepokalanej

J. Eks. x. bp Pivarunas opowiada o Zgromadzeniu Maryi Królowej Niepokalanej (CMRI), którego jest Przełożonym Generalnym od sierpnia 1989 roku. Wyświęcony  27 czerwca 1985 roku na kapłana przez bp Jerzego Museya, sakrę biskupią otrzymał 24 września 1991 roku z rąk bp Mojżesza Carmony, który zaledwie miesiąc później zginął w wypadku samochodowym w swym rodzimym Meksyku (1/11/91). Bp Pivarunas, z kolei, udzielił sakry biskupiej x. Dolanowi w 1993 roku w kościele p.w. św. Gertrudy, gdzie bp Dolan nadal rezyduje, a potem następcy bp Carmony w Meksyku, x. Marcinowi Davili, w 1999 roku, dla Trydenckiego Bractwa Kapłańskiego (Sociedad Sacerdotal Trento).

Oto fragment wywiadu przeprowadzonego w czerwcu 2011 roku przez Stefana Heinera dla True Restoration: