Wielki Piątek: Stary ryt a ryt z ‘55/62

Peter Gertner, Crucifixion

Peter Gertner, Ukrzyżowanie

Wielki Piątek: Stary ryt a ryt z ‘55/62
x. Antoni Cekada

Wielki Piątek pierwotnie nie miał żadnej ceremonii liturgicznej. Nie odprawiano żadnej Mszy, ponieważ, jak w V wieku wyjaśnił Papież Innocenty I, był to dzień, w którym „Apostołowie ukryli się z obawy przed Żydami”.

Z czasem jednak Kościół ustanowił ceremonię liturgiczną na ten dzień. W tradycyjnym rycie składa się ona ze Mszy Katechumenów, uroczystych oracyj, adoracji krzyża i Mszy darów uprzednio uświęconych.

Podczas Mszy darów uprzednio uświęconych kapłan z powrotem przynosi Hostię z ciemnicy i sprawuje pewne obrzędy Mszy przy ołtarzu (włącznie z podniesieniem), po czym spożywa Hostię.

Wpis przeniesiony na Myśl Katolicką.

4 comments on “Wielki Piątek: Stary ryt a ryt z ‘55/62

  1. Triduum Święte w Polsce odprawiane według starożytnego rytu rzymskiego: http://www.sedevacante.eu/porzadek.php
    Dla tych, którzy nie mogą być obecni na ceremoniach liturgicznych: Triduum Święte na żywo z parafii św. Gertrudy Wielkiej w USA (należy dodać sześć godzin, tzn. sześć godzin później, a ułatwia to nam w Europie, że x. bp Dolan i księża z parafii św. Gertrudy zachowują tradycję wczesnego odprawiania obrzędów, jak do 1955 roku).

  2. O reformach obrzędów Wielkiego Tygodnia pisałem w komentarzu, w którym podane są także materiały omawiające różne aspekty tego tematu: https://pelagiusasturiensis.wordpress.com/2014/01/06/abp-lefebvre-o-soborze-watykanskim-ii/comment-page-1/#comment-3446. Jutro pojawi się ostatni krótki tekst x. Cekady dotyczący Wigilii Paschalnej.

    Wszystkie teksty tego bloga o reformie Wielkiego Tygodnia z lat 1951-(1955)1962.

  3. antoninuspius pisze:

    Pamiętam dobrze jak u lefebrystów ten obrzęd jet mocno zmiksowany-wielokrotnie nawet zauważyłem że słynna modlitwa ,, pro perfidis judaeis” był odmawian na klęcząco.

    • Szanowny Panie,

      W FSSPX jest sporo różnych mieszanek liturgicznych. Ogólnie, poza kilkoma chwalebnymi wyjątkami, jest to środowisko, którego liturgicznie nie należy naśladować.

      In Christo Rege,
      Pelagiusz

Zostaw komentarz