Matki Bożej Różańcowej

Św. Karol Boromeusz: „Różaniec jest najbardziej boską modlitwą po Najświętszej Ofierze Mszy”.

Św. Alfons Liguori: „Czy mam nabożeństwo do różańca? Ależ moje wieczne zbawienie zależy od tego nabożeństwa!”

Św. Bernard: „Ave Maria powoduje to, że diabeł ucieka i to, że piekło się trzęsie”.

Pięknym zwyczajem, z którym można spotkać się w innych państwach jest odmawianie modlitwy (kolekty) ze święta Matki Bożej Różańcowej po recytacji różańca.

Po „Chwała Ojcu” ostatniej dziesiątki odmawia się „Salve Regina” („Witaj Królowo”), następnie wezwanie: „Ora pro nobis Sancta Dei Genitrix” („Módl się za nami święta Boża Rodzicielko”), na co odpowiada się „Ut digni efficiamur promissionibus Christi” („Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych”), po czym kolekta:

Oremus. Deus, cuius Unigenitus per vitam, mortem et resurrectionem suam nobis salutis aeternae praemia comparavit: concede, quaesumus; ut, haec mysteria sacratissimo beatae Mariae Virginis Rosario recolentes, et imitemur quod continent, et quod promittunt, assequamur. Per eundem Christum Dominum nostrum. Amen.

Czyli po polsku:

Módlmy się. Boże, którego Syn Jednorodzony przez życie, śmierć i zmartwychwstanie swoje przygotował nam nagrodę zbawienia wiecznego, spraw, prosimy, abyśmy rozważając te tajemnice w świętym Różańcu błogosławionej Maryji Panny, naśladowali to, co one zawierają, i otrzymali, co obiecują. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.

(Tłumaczenie polskie za „Mszał rzymski” o. Lefebvre’a w przekładzie benedyktynów tynieckich, rok 1949.)

Regina Sacratissimi Rosarii, ora pro nobis!

Pelagiusz z Asturii