Cztery lata temu, w wieku dziewięćdziesięciu jeden lat, zmarł x. Józef Maria Gabriel Vérité (co po francusku oznacza „prawda”), jeden z najstarszych przedsoborowych kapłanów, którzy zachowali wiarę w dobie modernistycznego kryzysu.
Urodził się 15 września, 1919 roku w Nantes, stolicy Bretanii (Francja). W wieku 12 lat wstąpił do niższego seminarium duchownego w Guérande, a na kapłana został wyświęcony w 1945 roku. Dość prędko odciął się od modernistycznej sekty, która opanowała struktury kościelne w połowie lat sześćdziesiątych. Znany był z ćwiczeń duchownych św. Ignacego, które gorliwie prowadził przez czterdzieści lat, był znakomitym i cenionym kierownikiem duchownym. Swoją posługę duszpasterską prowadził w kaplicy w nad atlantyckim mieście Lorient, w Bretanii. Jego pogrzeb odprawił x. Roger (który prowadzi kaplicę i szkołę podstawową w Rennes). X. Vérité pochowany został na cmentarzu w Pluneret (Morbihan, Francja), gdzie spoczywają również ziemskie szczątki słynnego antyliberała końca XIX i początku XX wieku, x. prałata de Ségura.
Jego ostatnie chwile zostały opisane na podstawie świadectwa trzech świadków na stronie catholique-sedevacantiste.com, skąd powyższe informacje zostały zaczerpnięte. Na stronie stowarzyszenia Przyjaciół Chrystusa Króla Francji (Les Amis du Christ Roi de France) można obejrzeć zdjęcia z pogrzebu xiędza.
Jak już wspomniałem w notce o o. Marcinie Stepanichu, wszyscy, nawet na innym krańcu świata z racji powszechności Kościoła świętego, jesteśmy dłużnikami tych prawdziwych mężów Bożych, którzy rozpoznali znaki czasu i całkowicie odcięli się od heretyckiej sekty, która okupuje nasze kościoły. Dzięki nim nieskażona wiara katolicka została zachowana w dobie obecnego kryzysu modernistycznego, który jest karą Bożą podobną do ślepoty żydów dwa tysiące lat temu i dlatego winniśmy pamiętać o nich w naszych modlitwach. X. Vérité, który dzięki swemu długiemu życiu przez wiele lat niestrudzenie prowadził opiekę duszpasterską nad duszami pragnącymi zachować wiarę, niewątpliwie zasługuje na naszą pamięć i modlitwę.
Requiem aeternam dona ei Domine. Et lux perpetua luceat ei. Requiescat in pace. Amen.
Pelagiusz z Asturii
Pelagius Asturiensis 
Miło że przybliża Pan tak mało znane biografie tak wspaniałych kapłanów, którzy ( miejmy taką nadzieję ) już dawno są w niebie i orędują za nami.