W swoim wczorajszym „Komentarzu Eleison” nr 357 („Nieomylność Kościoła III”) bp Williamson stara się po raz kolejny uderzyć w sedewakantyzm broniąc swojego tworu umysłowego, jakim są „liberalni papieże”.
Opierając się na tym niejasnym pojęciu, co jest typowe dla ekońskiej szkoły teologicznej, xiądz biskup tworzy prosty argument, z łatwością przekładający się w sylogizm, który pojawia się w ostatnim „Komentarzu”:
„Papieże są nieomylni. Ale liberałowie są omylni, a soborowi papieże są liberałami. Zatem nie są papieżami.”
I swoją karykaturę sedewakantyzmu obala.
Otóż ów cały sofizmat bpa Williamsona został już obalony, jak zresztą wszystkie inne Jego Ekscelencji antysedewakantystyczne argumenty, prawie dwadzieścia lat temu przez x. Józefa Murro z Instytutu Matki Dobrej Rady. W artykule pod tytułem „Biskup Williamson przeciw Soborowi Watykańskiemu… Pierwszemu!” włoski duchowny nie tylko obala wyżej przytoczony sofizmat, ale jednocześnie wyjaśnia, na podstawie autentycznych źródeł, prawdziwe znaczenie nieomylności papieskiej ogłoszonej jako dogmat na Soborze Watykańskim I, który bp Williamson publicznie i uparcie neguje.
Przy okazji warto zapoznać się z innymi polemikami z antysedewakantystyczną retoryką bpa Williamsona, na które, jak do dziś, nie był w stanie odpowiedzieć:
„Bpa Williamsona błąd mentewakantystyczny”, x. Antoni Cekada
„Bp Williamson gra w kotka i myszkę”, x. Antoni Cekada
„Odpowiedź biskupowi Williamsonowi co do wakatu Stolicy Rzymskiej”, bp Donald J. Sanborn
Pelagiusz z Asturii
Pelagius Asturiensis 
a przypadkiem nieomylność Papieży nie dotyczy poglądów głoszonych ex catedra? Kiedy po V2 Papieże ogłaszali coś ex catedra?
Szanowny Panie,
Ojcowie Soboru Watykańskiego I jasno określili, kiedy nieomylny jest Papież. Gdy:
1) naucza cały Kościół (ex cathedra oznacza tu, że nie naucza jako nauczyciel prywatny),
2) w kwestiach wiary i moralności, które stanowią właściwy przedmiot nieomylności Kościoła i Papieża.
Sama definicja jest znana i bardzo prosta:
„Gdy Biskup Rzymski przemawia ex cathedra, to znaczy, gdy sprawując urząd pasterza i nauczyciela wszystkich wiernych, swą najwyższą apostolską władzą określa zobowiązującą cały Kościół naukę w sprawach wiary i moralności – dzięki opiece Bożej obiecanej mu w osobie św. Piotra Apostoła posiada tę nieomylność, w jaką Boski Zbawiciel zechciał wyposażyć swój Kościół w definiowaniu nauki wiary i moralności. Dlatego takie definicje Biskupa Rzymskiego są niezmienne same z siebie, nie zaś na mocy zgody Kościoła” (Denz. 1839).
Proszę doczytać:
https://pelagiusasturiensis.wordpress.com/category/nieomylnosc-papieska/
Zwłaszcza tekst x. Murro. Czy Pan go naprawdę przeczytał???
Są tam autentyczne komentarze do definicji soborowej, od których nie można odejść nie narażając swej prawowierności wobec nauczania Kościoła.
Soborowi uzurpatorzy nauczają:
1) herezji wolności religijnej,
2) ekumenizmu,
3) panteizmu,
4) niewyłączności zbawczej Kościoła,
etc. etc. etc.
W tych sprawach nauczają wobec całego Kościoła w sprawach wiary i moralności. I ponadto opierają się na Objawieniu w swych naukach oraz zobowiązują wszystkich wiernych. Proszę poczytać teksty Pańskich „papieży” i biskupów z nimi w jedności.
In Christo Rege,
Pelagiusz
Przeczytać teksty „papieży” to może w czyśćcu, ale wystarczy tzw. „katechizm” JP II, w którym roi się od cytatów V2, heretyckich oczywiście, promulgowanych, jak najbardziej „nieomylnie” przez Montiniego.